Hindi natin alm kung hangang kelan lang ang buhay ng tao, walang mkakapagsabi kung hangang kelan nlang ang itatgal ng buhay ng bawat isa satin, sa lahat ng katotohanan, ito ang pnakamahirap harapan.. At ito rin ang kahit kelan hindi kayang pigilan ng kahit na sino, honestly kaya ako gumawa ng blog kasi para sana mailabas ko ang mga bagay na hindi ko kayang sabihin sa ibang tao, at isa pa ay sana kahit papano na mging encouragement dn ako sa ibang tao na mkakabasa ng blog ko, na magkaron ng lakas ng loob na sabihin dn ang mga bagay na mahirap para sa kanila..! Pero hindi ko akalain na sa isang part ng blog ko, ggawa ako ng ganitong article,
Loosing someone that has been a part of you and made good memories with you is really not a good feeling, (not gf, friend only).. Ginawa ko tong article na toh pra ibalik lhat ng mga memories na meron ang tropa nmin non nung mga panahong kasama pa nmin sya, sa totoo lang saglit lang nmin sya nkasama sa tropa, pero mdami syang iniwan na mga mggandang memories saming lahat, sa pagkakaalala ko c cheenee ang tipo ng tao na khit anong mangyari eh nka “smile” parin siya, hnd mo makkitang my problema siya, kasi nga nttago ng smile niya, tpos samahan mo pa ng medyo mtambok niyang mga chicks…!! Ang tulad niyang klase ng tao eh hindi mdaling kalimutan at kahit kelan hindi mabubura sa icip ko ang mga mgandang pnagsamahan nming lahat, hangang humuhinga pa ako, hindi kelan man na mkakalimutan ka nmin, hindi na magyayari un, kahit pa ba my mga sarili na kaming mga pamilya, ikaw ang unang umalis sa tropa kasi nga cguro pnili mong mgakaron na ng pamilya, pero hindi kami naging against sa dcisyon na gnawa mo, pero walang nagicip samin na ikaw dn pala ang unang aalis sating mgttropa, masakit hangang ngyn na wala ka na, pero wala din kaming mggawa kundi tangapin ang katotohanan, sorry pero hindi mdaling gawin un, kahit pa ba ms mtagal kang malayo samin kesa sa magkakasama tyo, pero ung impact na inukit mo sa mga puso nmin, khit kelan hindi na mabubura pa, ang hirap tlga tangapin na wala ka na, nsa cavite lang nmn tyong lahat pero hindi ntn mgawang mgkita ng mga tropa, bkit kung kelan pa nagplano ng reunion para sa tropa natin, tska ka pa nwala, kahit kelan hindi na mbubuo ang tropa, physically pero kung memories lang dn ang pguusapan, mayaman ang tropa natin dyan, at isa ka sa mga nagpayaman non..!!! maliban sa reunion na mgganap, lahat kami nagawa mong pagsamasamahin out of the blue, ng dahil sayo mgkkita ult lahat ng tropa, hangang sa huling beses cheenee, hindi man lahat samin, pero nagawa mong mapalambot ang puso ko, nagawa mong mpatulo ang luha sa mga mata ko, na hindi lahat ng babae eh kayang gawin un, lalo na c emy, halos maghapon na yatang naiyak un kasi nga nabawasan ng isang taong katulad mo sa buhay naming, asan ka man ngyn friend, forever you will be treasured in our hearts…!!! And kahit kelan hindi naming maipagkakaila na mnsan sa maga buhay naming, my “cheenee” na nagpasaya samin, Farewell my dearest friend..!!! nkatatoo na sa utak naming ung smile mo..!! Godbless your family..!!!
PAALAM NA KAIBIGAN.. hindi nawawala ang pagasa kong ddating ang panahon na magkkita pa tyo ulit..!!!
Hangang sa huling pgkakataon gs2 mo special kpa din, and I remembered na nsabi mo sakin non na you will always be special..! Kaya cguro hindi ko nagawang ilagay ang name mo sa article ko na “Priceless Friends” kasi cguro gs2 mo special ung sayo, nagiisa kalang dapat na topic sa article, kahit kelan hindi ko inicip na sa ganitong way pa kita mgagawan ng topic, at sana nga lang isa ka mga tropa na nkakapgbasa ng mga nilalagay ko sa blog, paalam na ulit sayo.. magiingat kami para sayo friend…!!
Hangang sa muli cheenee….!!!! We’ll always love you and always be in our hearts….!!!!
