Mali bang ma-fall sa isang tao? Mali din bang ma-fall kung magkaibigan kayo? Sa totoo lang hindi ko alam ang sagot kung ano ba tlga, kaya nga din tinatanong ko, kasi hindi ko alam kung ano ba tlaga ang tama, sa totoo lang, matagal na kaming magkakilala, pero hindi ko naman siya nagustihan non, bakit kaya ngayon pa? Bakit ngayon kung kelan ganito pa ang sitwasyon, hindi ko nga din alam kung tama ba na nilalagay ko sa blog ko toh, parang ang bilis ng mga pangyayari, alm nyo un feeling na gnon? Ung tipong siya na ung hinahanap mo, parati mong iniisip, at higit sa lahat, gusto mo siyang makasama, pero ang masaklap lang, hindi mo magawa at masabi sa kanya, kasi nga iniisip ko na lalayo siya pag nag tapat ako sa kanya, hindi ko din alam kung tama ban a itago ko lang, hindi ko tlga alam kung ano ba tlga ang dapat pang isipin, sana lang pag nlaman niya, hindi siya lumayo, haaay! Ang hirap nman ng ganito, bakit sa dinami dami ng mga girls, sa kanya ko pa naramdaman toh, hindi ko din nman pwedeng bsta nlang pgilan, although my choice akong hindi na sabihin, pero para sakin kasi, mas ok ng nabibigo ako ng sinubukan ko, kesa nabigo ako ng wala akong ginawa, mas mahirap tangapin un para sakin, bakit ba pag nagmamahal ang isang tao, hindi mdali? Parati nlang pag nagmahal, kakambal na nito ung hirap, pag sinabi ko sayo na gusto kita, anong magiging reaction mo? Pag sinabi ko ba sayong minamahal na kita, tatangapin mo ba? Oh lalayo ka na lang at itatak sa isip mo na kaibigan lang tlga ang turing mo sakin, malaki ang chance na gnon nga ang mangyari, sabagay ako lang nman kasi ang nakaramdam ng gnon, malamang Malabo pa sa sabaw ng pusit na mahalin mo ako, unang una, hindi ang tulad ko ang tipo mo, at pangalawa, Malabo pa sa sabaw ng pusit na mahalin mo ako, at pangatlo, (akin nlang un, secret kasi un) hindi ko tlga pwedeng sabihin un, pag ginawa ko un, mlamang mlalaman na niya kung sino siya, nagbigay na ako ng clue ha, bahala na ulit kayo kung sino, kung yung sa long time crush ko na nga lang, hindi ko magawang sabihin, crush palang yun ha, pano pa kaya sa babaeng toh, bakit kasi kauso pa ung pag ibig pag ibig na yan, malamang my mga magsabi na parang ang bilis nman, ang tanong ko lang sa inyo, magagawa mo bang pigilan ang isang bagay na alm mong pagpapasaya sayo? Kahit pa ba hindi niya nalalaman? Diba nga pag nagmahal ang isang tao, walang sukatan at walang pwedeng makahadlan nito, OO alam kong mabilis, at biglaan, pero naisip ko lang din, kung hindi ngyn? Kelan pa? mas ok ng mahalin ko siya ng ganito, kesa mahalin ko siya ng meron na siyang ibang mahal, although alam ko na meron parin siyang ibang mahal, pag iniisip ko nga eh, bakit kaya ganon nlang niya mahalin ung isa? Pag iniisip ko nga un, gusto ko sana sabihin sa sarili ko, “andito nman ako, handa kang mahalin at hindi kita sasaktan” kaso nga lang parang ang dali diba? Ang lapit naming sa isa’t isa, pero hindi niya ako nakikita, para bang parating tumatagos ung tingin niya sakin, dahil ano? Sanay kasi siyang magkaibigan lang kami? Sanay siyang parati lang kming nagbibiruan? At sa tingin kong pinaka masakit sa lahat, pag nakikita ko siyang nka smile, pero ibang tao ang nagiging dahilan, wala din nman akong magawa, don ko siya nakikitang Masaya eh, ayoko nmang hadlangan un, kasi gusto ko din siyang nakikitang nka smile eh, alm nyo kung bakit? Pwede hindi nyo alm? Akin nalang un, at sakin lang tlga…!!! LOL! Super hirap nman ng ganito, hindi ko alam kung san ako lulugar, minsan nga naiisip ko, hindi ko nalang cguro siy nakilala, pero kung ngyari un, malamang hindi ko ginagawa tong blog na toh, pero naisip ko din, ng dahil sa kanya, masasabi kong pwede pa pala akong magmahal ulit, un nga lang, mukang minamahal ko ang maling tao, sa tao na kahit kelan cguro kaibigan lang tlga ang tingin sakin, sabagay nga, hindi nman lahat ng pagibig eh tama, kaya nga may tinatawag silang “BAWAL NA PAGIBIG”! teka nga, naisip ko lang, bakit ba pag nafafall ako eh, sa tao na alm kong wala akong pag asa? Ang saklap nman non, cguro nga hindi tlga kami magka level, oh sadyang hindi tlga cguro kami para sa isa’t isa, sa libro ng tadhana, magkaibigan lang din cguro tlga kami, wait lang ha, pansin ko lang, and I only know only little things about her, maliban sa alam nming magkakilala kami, and all I know is, isa na siyang tumor sa utak ko na paunti unting pinapahirapan ako, muka tuloy kakainin ko lahat ng mga cnabi ko sa mga previous blogs ko, pero lahat ng cnsabi ko, totoo! At ang mga sinasabi ko ngayon, pawang katotohanan talaga!
Personal opinion ko sa blog ko na toh, life changing toh, what ever happens next, bahala na! if she’ll get my clues, malalaman niyang siya toh, and I wanna say sorry, it really wasn’t my idea, at hindi ko din nman binalak na matutunan kang mahalin, hindi mo nman din kasi pwedeng pigilan kung ano ang mararamdaman mo para sa isang tao, sorry,
