Sa matagal na panahon, ngayon lang ako ulit ng post ng blog ko, wala kasi akong maisip kung anong mgandang topic, pero sa hindi inaasang pagkakataon, naisip kna lang gawang ng topic ung isang sitwasyon na na experience ko, last Monday lang toh, nung time na papasok na ako ng school, malamang syempre sasakaya ako ng jeep, ilang jeep ung pnalampas ko, kahit pa ba nakikita kong maluwag, ilang minutes din ang lumipas kakahantay ko ng jeep, choosy kasi ako sa jeep eh, tapos nug tumingin ako sa cp ko para tignan ung oras, malate na pala ako, kaya sabi ko sa sarili ko, sasakay na ako sa susunod na jeep na dadaan, at ayun, pinara ko na ung jeep na nakita ko, kaartihan ko kasi, ayan masikip tuloy ung jeep na nsakyan ko, nung una medyo yamot tlga ako, pero nung napatingin ako sa harap ko, sabi ko sa sarili ko, ok lang na hindi ako makaupo ng maayos, worth it nman ung nakikita ko sa harap ko, mas ok lang din na kalahati lang ng “pwet” ko ang nkaupo, para mgkalapit kaming dalawa, naisip ko pa nga, sna matrafic kami, para mas matagal ko siyang nakikita, kaso sa kasamaang palad, ang bilis ng byahe namin, malas tlga, pero swerte din kasi nakakita ako ng tulad niya, kaso sa npaiikling oras nman, ganon ba tlga mang- atat ang kapalaran? Hindi ko tuloy alam kung maiinis ba ako oh matutuwa, pano ba naman kasi, akala ko sa kanta lang at mga pelikula nangyayari ung ganong klaseng sitwasyon, never kong iniisip na ako pa ang makaka- experience non, pero one of the good experience nman, gusto ko pa nga sana syang kuhanan ng pic sa cp ko, kaso masikip nga tska mlamang mahahalata ako ng mga katabi ko, tska scandaloso ung cp ko, bulgaran un eh. Ang problema ko nalang ngayon, kung pano ko iiwasang umasa na magkkita pa kami, para bang hindi ako nawawalan ng pag asang makikita ko pa siya, pero sa kabilang part, ayoko din umasa ng sobra, kasi alam ko nman na hindi niya ako maalala kahit pa ba magkasalubong ulit ung landas namin, saklap lang diba, pero un ang reality, hindi magiging realidad un kung mdali lang ang lahat, pero ang good part, patuloy parin akong sasakay ng jeep, kasi un ang nagiisang way para mkapasok ako ng school, kasama narin ung konting percentage na makikita ko siya ulit, tatanungin ko na tlga ang name niya, makuntento lang tlga ako, kahit name lang niya ang malaman ko,
Minsan tlga mapaglaro ang kapalaran, pero kahit ano pa man ang mangyari sa kpalaran natin, maganda man oh hindi maganda, matuto sana tayong harapin ang reality, at wag nalang parating umasa sa mga gbagay na dadating, tayo kasi ang gumagawa ng sarili nating kapalaran, at tayo rin ang tatangap ng mga consequences na pwedeng mangyari.
