Maraming beses kong pinagisipan kung gagawin ko ba talaga tong blog na toh, hindi ko din kasi alam kung pano ko sasabihin lahat ng mga bagay bagay, ganito nalang siguro, dito ko nalang lahat sasabihin ng mga nasa loob ko, tutal hindi ko naman kayang sabihin sa harap mo.
Hindi ko na isasama ung unang beses tyong nagkahiwalay, tutal masyado pa nman tayong bata non, sisimulan ko nalang nung highschool na tayo, alam kong nagkamali ako nung time na un, kasi hindi ako naging responsible sa relasyon nating dalawa, tska kasi parang mas bnigyan mo ng halaga yung cnsbi ng ibang tao, kesa sa sarili kong paliwanag, at hindi mo ako binigyan ng chance na mag explain, after na nawala ka sakin, mdaming nagbago, I was really a mess! Masyado ko kcing dnamdam ung pagiging irresponsible ko non, tska ung mga haka haka na hindi nman tlga totoo, sinubukan kong kalimutan ka, pero mahirap gawin,tottong minsan hindi kita naiisip nung mga panahon na un, pero kahit kelan hindi nawala ung feeling ko para sayo, ung feeling na nasasabik akong makita ka, khit hindi ko alam kung saan ka hahanapin, hindi ko pinipilit na maniwala ka, pero un ang totoo! Ikaw ung nagiisang babae na hinahanap hanap ko, ung gusto kong makasama sa lahat ng bagay, bumuo ng mga memories na masasaya, pero oras at panahon ang naging hadlang sating dalawa,tapos nung debut mo, kahit nahihiya ako at wala akong mukang maihaharap sayo, pinilit kong pumunta, kasi gusto kitang makita, nagawa ko naman na makita ka, pero hindi ako nagkaroon ng chance na makausap ka, hindi kasi kita maagaw sa mga friends mo, tska malamang hindi mo na din ako mapapansin na aalis, kasi busy ka, tsaka iniisip ko na lang na ayw ko ng makagulo sa debut mo, after non oras nnman ang lumipas, until nung time na nagkita tayo sa MOA, after ng ilang years, hindi ko man naipakita sayo, pero hindi mo lang alam kung gano ako kasabik nung mga oras na un, parehas tayong nsa relationship nung mga oras na un, pero alam mo, maging masama na ako sa paningin ng lahat ng tao, kung cnabi mo lang na magulo ang relasyon mo non, nung mga oras na un, ipaglalaban na kita, hindi ko na hahayaang mawala ka pa sakin, kaso kontra tlga ang pagkakataon satin, tapos panahon nanaman ang lumipas, hangang sa nalaman kong ikakasal ka na, nung mga oras na un, hindi ko tlga alam kung ano ang iisipin ko, sabi ko nalang sa sarili ko, hindi man lang kita nakausap bago ka ikasal, pero pinili ko nalang din na hindi kna makita, iniisip ko nalang na masaya ka na, wala ng rison na mgkita pa tayo, tska masasaktan lang ako, kasi ever since naman, hindi nawala ung feelings ko para sayo, cause you always have a special place sa puso ko, na kahit sino hindi kayang burahin, sana lang din ganon ako sayo.
Tapos ngayon, eto nanaman tayo, after 3 yrs nanaman, nagparamdam ka bigla, kung alam mo lang sana kung gano ako kasaya nung nakausap kita ult, kung gano ako ka excited na makita kna ulit, lalo na nung cnabi mo sakin na hindi ka pa kinakasal, selfish na kung selfish, pero grabe ang tuwa ko, kasi akala ko may pag asa na ako, hangang sa time na pnagtapat mo sakin na nagkaproblema lang kayo, after mo ikwento sakin un, nainis ako sa sarili ko, kung noon palang sana pnaglaban na kita, hindi mangyayari yan sayo, pero mas naiinis ako sa kanya, kahit cguro makulong ako, ok lang maiganti lang kita, hindi ko kasi tlga maisip kung bakit niya un gnawa sayo, hindi ako perpektong tao, pero kahit kelan hindi kita kayang lokohin, hindi nga kita mpagtaasan ng boses, tapos gnon pa ang gagawin niya sayo! Makasarili na ako sa sasabihin ko, oh kung ano pa gusto isipin ng mga mkakabasa nito, pero hindi ka bagay sa kanya, bakit? Hindi ka nga niya pnahalagahan, hindi niya inisip na masasaktan ka, pero sa lahat ng ginawa niya, u still gave him a chance, cguro nga swerte lang siya, at ako ung malas, kasi kahit ganon ang gniwa niya, siya parin ang pinili mo. Masakit ng sobra, sana lang bgyan mo ng halaga ung sarili mo.
Tatlong beses na tayong nagkalayo, at ngayon andito tayo, wala man akong chance, kahit alam kong hindi ako ang pipiliin mo, pinili kong mgstay sa tabi mo, para lang mapasaya ka, ganyan ka kasi kahalaga sakin, hindi kita kayang hindian, lalo ng hindi ko kayang makita kang nasasaktan, mas masakit kasi sakin un, pinipilit kong maging malakas para sayo, para everytime na my problema ka, kaya kitang palakasin, kahit pa ba sobrang sakit sakin, ung parang buhay pa ako pero nililibing na ako, gusto kong ipaglaban ka, gusto ko maging sakin ka, gusto ko sana maging masaya ng kasama ka, pero hindi mo magawang ibigay sakin, sabi ko nga, kahit ipaglaban kita ng isang libong beses, kung hindi mo nman ako kayang ipaglaban, hindi tlga tayo mananalo, hindi natin makukuha ang isat isa, wala na nga cgurong epekto tong mga cnsabi ko, pero atleast nsabi ko ung ilang bagay na sana non ko pa cnabi, akala ko sa pang apat na beses nating pagkikita, magagawa ko ng makuha ka, pero mawawala ka nnaman, at mukang wala na akong pang limang pagkakataon, sapat na cguro tong mga nasabi ko, kung tlgang siya ang pinili mo, wala ka ng mariring galing sakin, maging masaya ka sana piling niya,
Aish mahal kita ng sobra, kaya ako nasasaktan, masakit sakin na makita kang mawawala nnaman, pero sana wag mkong pigilan na mangarap na darating ung araw na mamahalin at pipiliin mo din ako, hindi ko lang tlga alam kung pano ka kalimutan, isa lang ang hihilingin ko sayo, pagpinakawalan kpa niya ult, pwede bang ako nman ung bgyan mo ng chance?
Halos buong buhay ko nagparaya ako sa mga tao sa paligid ko, ok lang na ako ung agrabyado, ok lang na ako ung nasasaktan, pero ngayon lang ako humiling at nagmakaawa, na sana ibigay kna sakin, khit once lang sana ako pagbigyan na ako nman ung hindi dehado, pero walang nangyari, gnon ba tlga kalupit ang tadhana sakin?
sorry sa pangungulo ko,